پرفسور سلطان زاده:
مهاجرت چاره کار نیست
به گزارش نقشه، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وطن را به مادر انسان و عشق مادر به فرزند را عشق انسان به کار و خدمت در کشور تشبیه کرد و اظهار داشت: نخبگان نباید مملکت را رها کنند، باید در وطن بمانیم و برای بهترشدن آن تصمیم بگیریم و عمل نماییم.
مهاجرت، ماندن، رفتن و بازگشتن. مبحث مهم و چندحوزه ای مهاجرت نه فقط از موضوعات پربسامد و شنیده شده اینروزها در جامعه ما که در بسیاری جوامع و بخصوص بین نیروهای ماهر، متخصص و جوان است و زمانی اهمیت آن بیشتر آشکار می شود که بدانیم حالا حدودا ۲۸۱ میلیون مهاجر بین المللی در سراسر دنیا وجود دارد؛ همینطور تعداد افراد آواره به سبب درگیری، خشونت، فاجعه و علل دیگر به بالاترین سطح و رقم ۱۱۷ میلیون نفر رسیده است (آمارها از گزارش ماه مه ۲۰۲۴ (اردیبهشت ۱۴۰۳) سازمان جهانی مهاجرت/ IMO)
اما وضعیت مهاجرت در کشور ما چگونه است؟ تمایل به مهاجرت در صحبت افراد زیادی شنیده می شود، همینطور اینجا و آنجا می شنویم که «ایرانی های خارج از کشور خیلی زیاد هستند» یا «فلان نهاد تحقیقاتی آمریکا را، ایرانیان اداره می کنند» اما اگر بخواهیم این گزاره های نادرست و گاه عوامانه را کنار هم بگذاریم، آیا می دانیم چه تعداد از جمعیت نزدیک به ۸۵ میلیون نفری ایران خارج از مرزها زندگی می کنند؟ از آن مهم تر کدام دسته از اقشار اجتماعی بیشتر مهاجرت یا به مهاجرت فکر می کنند؟ تمایل آنان برای بازگشت به کشور پس از تحقق هدف اصلی شان چه میزان است؟ تعداد مهاجران خارجی در ایران چقدر است و فواید این رفت و آمدها چیست؟
بر اساس آخرین داده های موجود در سال ۲۰۲۴ و قبل تر، تعداد دانشجویان ایرانی در ۱۰ مقصد اصلی به رقم ۱۱۰ هزار نفر رسیده است و این رقم در مقایسه با تراز ۶۰ هزار نفر دانشجو ایرانی ساکن خارج در سال ۲۰۲۰، رشد ۸۲ درصدی را نشان داده است. در کنار عبور از سقف تاریخی و حساس یکصدهزار دانشجو ایرانی خارج از کشور، تغییرات قابل ملاحظه در لیست مقاصد اصلی دانشجویان ایرانی و نرخ رشد تعداد دانشجویان در این کشورها جالب توجه است.
ترکیه اخیراً به مقصد اصلی دانشجویان ایرانی تبدیل گشته و در سال ۲۰۲۴ میزبان قریب به ۳۰ هزار نفر دانشجوی ایرانی است که این رقم رشد ۱۵۸ درصدی را نسبت به سال ۲۰۲۰ نشان داده است. کشورهای کانادا، آلمان و ایتالیا و آمریکا در جایگاه های بعدی قرار دارند. مقایسه داده های آماری آخرین سال موجود با سال پایه ۲۰۲۰ میلادی نشان داده است میزان رشد تعداد دانشجویان ایرانی در سه کشور ایتالیا (۲۱۱ درصد)، ترکیه (۱۵۸ درصد) و استرالیا (۱۰۳ درصد) و پس از آنها، نرخ رشد تعداد دانشجویان ایرانی در سه کشور انگلیس (۹۸ درصد)، کانادا (۷۹درصد) و روسیه (۷۵ درصد) قابل توجه است.
همایش دوروزه «مهاجرت نخبگان علمی در ایران امروز، چالش ها و راهکارها» به تازگی به همت انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری برگزار شد و کارشناسان و تحلیل گران در چارچوب سخنرانی و برگزاری نشست های تخصصی همینطور عرضه مقاله و گفتگوی آزاد دانشجویی به مبحث مهاجرت بخصوص مهاجرت علمی، مهاجرت های نخبگان و مهاجرت های تحصیلی پرداختند.
پروفسور محمدحسین سلطان زاده، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فوق تخصص عفونی اطفال و از شاگردان مرحوم دکتر محمد قریب بنیانگزار طب کودکان که در دوران تحصیلش مدتی برای گذراندن دوره طب بالینی عفونی در مرکز پزشکی دانشگاهی غیر انتفاعی به آمریکا سفر کرده بود و پس از گذران آن دوره به کشور بازگشت، یکی از سخنرانان این همایش بود.
وی در گفتگو با خبرنگار گروه علمی ایرنا نسبت به پدیده مهاجرت نخبگان علمی کشور در سالهای اخیر واکنش نشان داد و اظهار داشت: وقتی انسان در دوران تحصیل می خواهد رشته تحصیلی خویش را شامل پزشکی یا مهندسی انتخاب نماید، ابتدا باید فکر کند تا درست را برگزیند و ببیند آنرا با عشق برگزیده است؟ و وقتی عاشق رشته انتخابی خود باشد به سراغ بزرگان کشور می رود و جست وجو می کند که در رابطه با عشق به کار و خدمت برای کشورش چه می گویند.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: وقتی من رشته پزشکی آن هم اطفال را انتخاب کردم بر اساس عشق بود تا بتوانم خدمتی برای کشورم و برای سلامت کودکان، عرضه کنم و در همین جا بمانم و زندگی کنم.
پرفسور سلطان زاده معتقد است: در سالهای جدید شرایط بگونه ای رقم خورده که مردم می توانند با عشق، کاری را که انتخاب کردند، انجام دهند. انسان اگر عاشق کارش باشد و از آن لذت ببرد مکان مهم نیست در کشورش باشد یا جایی دیگر.
وی در توصیف عشق به کار و خدمت به کشور این گونه بیان می کند که این عشق مانند عشق مادر است که شب و روز و جا و مکان نمی شناسد. امکان دارد شرایط در جامعه ما طوری باشد که شاید پزشک نمی تواند کار خویش را انجام دهد اما از طرفی هم نمی توان کشور را رها کرد. کشور مانند مادر انسان است و اگر زمانی مادر مریض شد نمی توانیم آنرا رها نماییم و برویم. باید ماند و شرایط را برای بهبود تغییر داد. باید همه در وطن بمانیم و برای بهترشدن آن کار نماییم و تصمیم بگیریم.
دانش آموخته بنیانگذار طب اطفال در ایران اظهار داشت: اگر قرار باشد تمام کسانیکه نخبه هستند، کشور را رها کنند و بروند و در مقابل عده ای از کشورهای مختلف بیانید چه فایده ای برای کشور دارد. اصل اساسی اینست که انسان عاشق کارش باشد و تا آنجایی که می تواند برای نجات انسان ها و کشور تلاش کند.
منبع: gomap.ir
این مطلب Go Map را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در نقشه
نظرات بینندگان نقشه در مورد این مطلب