یافته جدید محققان؛
پیوند استخوان با یک نانومحصول جدید ساده تر خواهد شد
به گزارش نقشه، تعدادی از پژوهشگران دانشکده دندانپزشکی دانشگاه میشیگان در کوشش برای ایجاد پیوند استخوانی بهتر، محصول جدیدی را عرضه کردند.
به گزارش نقشه به نقل از مهر، اتوگرافت یا پیوند استخوان فرآیندی است که در آن از استخوان بیمار برای کاشت دندان و ترمیم و بازسازی قسمتهایی از دهان، صورت و جمجمه استفاده می شود. این شیوه استاندارد طلایی برای این کار است. سالانه حدود ۲٫۲ میلیون عمل پیوند استخوان در سراسر دنیا صورت می گیرد.
پیتر ما، پروفسور دندانپزشکی، فناوری توسعه داده که قادر به تولید داربست های استخوانی با نانوساختارهای کلاژن مانند، با منافذ میکرومقیاس و اشکال طبیعی است. محققان این پروژه حالا پیشرفت هیجان انگیز را انجام داده اند. این پیشرفت با بهبود فعل و انفعالات سلول- ماتریکس، بازسازی استخوان را زیاد می کند.
جدیدترین یافته های این گروه، بخصوص برای بیمارانی که احتیاج به ترمیم استخوان در مقیاس بزرگتر دارند، مفید می باشد. این گروه درخواست هایی را برای ثبت اختراعات در آمریکا و چند کشور دیگر عرضه کرده اند. آنها در این پتنت ها فناوری کوپلیمرهای حاوی پپتید، نانوالیاف، داربست های سه بعدی قابل کاشت و تزریقی برای استخوان را تشریح کردند.
پیتر ما، استاد دانشکده دندانپزشکی دانشگاه میشیگان می گوید: «داشتن یک منبع قابل پیشبینی از مواد برای بازسازی استخوان به معنای در اختیار داشتن روش بسیار قابل اعتمادتری است. مهم تر اینکه با این شیوه می توانیم بافت ها را بدون وارد کردن سلول های بیرونی بازسازی نماییم. در حالیکه وارد کردن سلول سبب تحریک پاسخ سیستم ایمنی شده و درمان را پیچیده می کند. نتیجه هیجان انگیز اینست که این رویکرد جدید ما می تواند حدود هشت برابر بیشتر از یک داربست استخوانی بدون پپتیدهای ویژه روی نانوالیاف، بازسازی را انجام دهد.»
به گفته محققان، از بیشتر از ۲ میلیون عمل پیوند استخوان انجام شده در سراسر دنیا، ۵۰۰۰۰۰ مورد در آمریکا صورت می گیرد و هزینه آن حدود ۵ میلیارد دلار است.
روش پیوند استخوان این تیم جایگزین اتوگرافت و همینطور دو روش دیگر خواهد شد: زنوگرافت که از بافت حیوانی استفاده می نماید و آلوگرافت که از بافت اهداکننده استفاده می نماید. به قول ما و همکارانش، این شیوه جدید مزایای زیادی دارد.
وی می افزاید: «آنچه ما اختراع کردیم، قالب های پلیمری زیست تخریب پذیر بوده که حاوی پپتیدهای روی نانوالیاف هستند و مانند کلیدهایی برای باز کردن دروازه های جدید عمل می کنند تا پتانسیل بازسازی استخوان قفل شده را از سلول های خود گیرنده آزاد کنند. بعد از بازسازی بافت استخوانی سه بعدی از پیش طراحی شده، مواد بدون عوارض بلند مدت تخریب و ناپدید می شوند.»
ما نتیجه گیری کرد: «ما در مورد اکتشافاتی که انجام داده ایم بسیار هیجان زده هستیم و بر این باوریم که آن چه بوجود آورده ایم می تواند پیوند استخوان را برای میلیونها نفری که به آن نیاز دارند تغییر دهد.»
این مطلب Go Map را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در نقشه
نظرات بینندگان نقشه در مورد این مطلب